بیماری کین باخ با درد و کاهش دامنه حرکتی در ناحیه دست بروز پیدا می‌کند. این بیماری به دلیل عدم خونرسانی صحیح به یکی از استخوان‌های هشتگانه مچ دست یا عوامل ژنتیکی اتفاق می‌افتد و اغلب راه درمانی صددرصدی ندارد. همانطورکه می‌دانید استخوان‌ها بافتی زنده هستند که برای رشد و تغذیه به خون نیاز دارند. در صورتی که خونرسانی به استخوان آنطور که باید انجام نشود، استخوان دچار مرگ یا استئونکروز می‌شود. در صورتی که این اتفاق در ناحیه مچ دست و استخوان هلالی اتفاق بیفتد، به مرور زمان فرد به بیماری کین باخ مبتلا می‌شود.
بیماری کین باخ چیست؟
بیماری کین باخ که با نام‌های استئو کرونوز لونیت یا نکروز آواسکولار لونیت شناخته می‌شود، اختلالی نادر و ناتوان کننده است. طی این بیماری خونرسانی به ناحیه مچ دست با اختلال مواجه می‌شود. این بیماری با عدم خونرسانی به استخوان مچ دست سبب آرتریت، استئونکروز و در نهایت مرگ استخوانی می‌شود. کین باخ معمولاً بین افراد ۲۰ تا ۴۰ سال اتفاق می‌افتد و بیشتر از خانم‌ها، مردان را درگیر می‌کند. افراد مبتلا به این بیماری به مرور زمان در انجام حرکات و چرخش مچ دست با مشکل مواجه می‌شوند و نمی‌توانند مانند افراد عادی از دست خود استفاده کنند. کین باخ در افرادی که کارهای سنگین انجام می‌دهند یا در زمینه ورزش‌های سنگین فعالیت می‌کنند بیشتر دیده می‌شود.
بیشتر بخوانید: پاچنبری در کودکان
علائم بیماری کین باخ
بیماری کین باخ با علائم و نشانه‌های مختلفی بروز پیدا می‌کند. در ادامه به برخی از علائم شایع این بیماری اشاره خواهیم کرد.
• تورم در مچ دست و احساس درد در این ناحیه
• عدم توانایی در چنگ زدن و گرفتن اشیا
• سفت شدن مچ دست و پایین آمدن دامنه حرکتی
• احساس درد در هنگام چرخاندن دست به طرف بالا
• کاهش قدرت مشت کردن دست
در صورت مشاهده این علائم در کودک خود به بهترین فوق تخصص ارتوپد اطفال جهت تشخیص و درمان مراجعه نمایید.
بیماری کین باخ چه عللی دارد؟
علت بیماری کین باخ به طور دقیق مشخص نیست اما بر اساس آمارها، از شایع ترین علل بروز آن می‌توانیم به موارد زیر اشاره کنیم.
• آسیب دیدگی مچ دست: برخی از افرادی که به این بیماری مبتلا هستند علت بیماری خود را به آسیب‌هایی که بر اثر زمین خوردن به مچ آنها وارد شده مربوط می‌دانند. در این افراد به دلیل آسیب رسیدن به استخوان هلالی، خونرسانی به استخوان دچار اختلال شده و به مرور فرد به مشکل مرگ استخوانی مبتلا می‌شود.
• خونرسانی ناکافی: برخی افراد برای خونرسانی به استخوان هلالی به جای دو رگ یک رگ دارند. این موضوع خونرسانی به استخوان هلالی را کند می‌کند و زمینه بروز کین باخ را فراهم می‌سازد.
• تغییرات اسکلتی: برخی افراد به مشکلاتی نظیر نامساوی بودن استخوان‌های بلند ساعد مبتلا هستند. این افراد هنگام حرکت دادن مچ دست، فشار زیادی را به استخوان هلالی وارد می‌کنند و این موضوع در گذر زمان سبب ابتلا به کین باخ خواهد شد.
نحوه تشخیص بیماری کین باخ
افرادی که به بیماری کین باخ مبتلا می‌شوند در ابتدا فکر می‌کنند که مچ دست آنها دچار پیچ خوردگی شده است و این موضوع را جدی نمی‌گیرند. به خصوص اگر قبل از این عارضه زمین خورده باشند یا مچ دست آنها دچار ضرب دیدگی شده باشد. اما با توجه به اینکه این بیماری سیر و روند بسیار کندی دارد، مبتلایان به آن پس از گذشت مدت زمان بسیار طولانی با علائم بیماری مواجه شده و برای تشخیص و درمان به پزشک مراجعه می‌کنند.
پزشک برای تشخیص این عارضه ابتدا ترومای قبلی، علائم بیمار و سابقه پزشکی فرد را مورد بررسی قرار می‌دهد و همچنین مچ دست را معاینه می‌کند. علائم بیماری کین باخ با علائم آرتریت مچ و پیچ خوردگی شباهت زیادی به هم دارد و از این رو تشخیص این دو بیماری از هم خصوصاً در مراحل اول بسیار دشوار است. به همین علت پزشک برای اینکه تشخیص دقیق‌تری بدهد از آزمایش‌های تصویربرداری کمک می‌گیرد. تصویربرداری با اسکن ام آر آی، اشعه ایکس و… از بهترین روش‌های تشخیص کین باخ محسوب می‌شوند.
بیشتر بخوانید: کمردرد در کودکان
درمان بیماری کین باخ
برای درمان بیماری کین باخ پزشک از روش‌های جراحی یا غیر جراحی استفاده می‌کند. درمان این عارضه با هدف کاهش فشار از روی استخوان لونیت و برگرداندن جریان خون به آن انجام می‌شود. انتخاب روش درمانی مناسب، بر اساس عوامل متعددی تعیین می‌شود. به طور مثال مرحله پیشرفت بیماری از مهمترین عواملی است که در تعیین روش درمانی مناسب تاثیر می‌گذارد.
• مصرف دارو: تورم و درد از جمله عوارض این بیماری هستند که برای تسکین آنها داروهای ضد التهابی مانند ایبوپروفن و آسپرین تجویز می‌شوند.
• استراحت: استراحت دادن به مچ دست به خصوص در مراحل ابتدایی این بیماری از دیگر روش‌های درمانی محسوب می‌شود. معمولاً پزشک توسط آتل یا گچ به مدت ۲ تا ۳ هفته دست را می‌بندد تا به این ترتیب بازگشت جریان خون به استخوان را افزایش دهد.
• تزریق کورتیزون: تزریق کورتیکواستروئیدها به محل آسیب از دیگر علائم درمان این بیماری محسوب می‌شود.
• فیزیوتراپی: در جلسات فیزیوتراپی، آموزش‌ها و تمرینات لازم جهت استفاده از مچ دست بدون ایجاد فشار روی این ناحیه و در نتیجه احساس درد کمتر به بیمار ارائه می‌شود. این موضوع روند پیشرفت بیماری را کند می‌کند و به بهبود دامنه حرکتی مبتلایان می‌افزاید.
• در صورتی که درمان‌های غیر جراحی تاثیری در تسکین درد نداشته باشد پزشک از راه جراحی به درمان این عارضه می‌پردازد.
سوالات متداول
هزینه جراحی بیماری کین باخ چقدر است؟
هزینه جراحی با توجه به نوع بیهوشی، نوع جراحی، محل انجام عمل، نوع بیمه، میزان تخصص و تجربه جراح متفاوت است.
عوارض عدم درمان بیماری کین باخ چیست؟
در صورتی که این بیماری درمان نشود استخوان لونیت تخریب شده و از بین می‌رود. به این ترتیب حرکت مچ دست از حالت طبیعی خارج می‌شود.
چه مدت بعد از جراحی بیماری کین باخ می‌توانیم از مچ دست خود استفاده کنیم؟
مدت زمان دقیق با توجه به میزان بیماری و شدت آن و همچنین نوع عمل انجام شده متفاوت است. اغلب چهار ماه بعد از عمل امکان استفاده از مچ دست وجود دارد.
نتیجه گیری
میزان شدت و پیشروی بیماری کین باخ در هر فردی متفاوت با هر فرد دیگر است. به همین دلیل درمانی که برای این عارضه انتخاب می‌شود نیز بر اساس میزان آسیب دیدگی استخوان‌های مچ دست، با نتایج متفاوتی همراه است. به طور کلی افرادی که به این بیماری مبتلا هستند نباید انتظار درمان صد درصدی این بیماری را داشته باشند. اما با استفاده از روش‌های درمانی می‌توانند تا حدی عملکرد طبیعی مچ دست خود را بهبود ببخشند و دردهای ناشی از این بیماری را تسکین دهند.